moc bierną

Encyklopedia PWN

energoelektronika
[gr.],
elektronika energetyczna,
dział elektroniki zajmujący się przyrządami, układami i urządzeniami elektronicznymi stosowanymi w elektroenergetyce.
Indianie
[hiszp. < gr. < sanskr.],
rdzenni mieszkańcy Ameryki (nazwę tę nadał im K. Kolumb, który użył jej w przekonaniu, że dotarł do Indii), przybyli w wielu falach migracyjnych z północno-wschodniej Azji pomostem lądowym istniejącym w miejscu dzisiejszej Cieśniny Beringa;
przyrząd do pomiaru energii elektr. w obwodzie prądu elektrycznego;
fiz. rodzaj maszyny elektrycznej prądu przemiennego, w której zwykle tylko jedno uzwojenie (np. stojana) jest zasilane, a siła elektromotoryczna (SEM) indukowana w obwodzie wtórnym (np. w uzwojeniu wirnika), potrzebna do wytworzenia prądu, a więc i elektromagnetycznego momentu obrotowego, powstaje wyłącznie w wyniku indukcji elektromagnetycznej.
miernik mocy biernej prądu elektr. przemiennego (zwykle sinusoidalnego), wywzorcowany w warach, kilowarach (kilowaromierz) itp.
argon
[gr. argós ‘nieczynny’],
Ar, argon,
pierwiastek chemiczny o liczbie atomowej 18;
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia